บทที่ 165

จิตใจฉันปลอดโปร่ง แต่เมื่อครู่ก่อนหน้านี้ ร่างกายฉันทั้งร่างตอบสนองต่อบางสิ่ง รู้สึกเหมือนร่างกายและจิตใจพยายามจะเอื้อมไปหาบางอย่าง แต่มันไม่ได้อยู่ตรงนั้น

ฉันจำได้ว่าเผลอหลับไป แต่จู่ๆ ร่างกายก็เหมือนมีความคิดเป็นของตัวเอง ฉันรู้สึกหลงทางและเหมือนกำลังร่วงหล่นลงไปในโพรงกระต่าย หาไม่เจอว่าตัวเองอยู...