บทที่ 30

เบลค

ผมต้องวิ่งออกมา ผมโกรธมาก ไม่ได้โกรธเธอ แต่โกรธไอ้มนุษย์นั่น

มันทรมานเธอ ข่มขืนเธอ ไอ้สารเลววิปริตชั่วช้า

ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังท้องและมีลูกกับมันอีกด้วย

ผมเดินจากมาโดยรู้ว่าเธอคงคิดว่าผมเกลียดเธอ แต่ผมไม่ได้เกลียด

แอ็กเซลคำรามอยู่ในหัวผม เขาใจสลายแทนเมทของเรา แต่ก็เจ็บปวดกับความคิดถึงทุกสิ่งที...