บทที่ 40

ทุกคนจ้องมองแขกผู้มาเยือน ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องตกใจ แต่ก็หวังว่าจะดีใจนะ

“แอนนิต้า” ลูน่าลอเรนกระซิบเสียงแผ่ว หน้าซีดเผือดราวกับเห็นผี “นั่นเธอจริง ๆ หรือ”

แอนนิต้ายิ้มและพยักหน้า “ค่ะ พี่สาว หนูเอง”

อัลฟ่าเดเร็คยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปใกล้ชายที่หน้าตาเหมือนเขาราวกับแกะซึ่งยืนอยู่ข้างแอนนิต้า “ดอว์สัน” เ...