บทที่ 62

เบลค

ขณะที่พวกแวมไพร์ขู่ฟ่อและคุมตัวพวกเราเข้าไปในบริเวณนั้น สิ่งเดียวที่ผมเห็นคือสภาพของไมเคิล มันเป็นอสูรกายที่ร้ายกาจอย่างแท้จริง ไม่หลงเหลือกลิ่นอายความเป็นมนุษย์อยู่เลยแม้แต่น้อย พอมาคิดดูแล้ว บางทีมันอาจไม่เคยเป็นมนุษย์มาตั้งแต่แรก

แต่ภาพของอิซซี่ก็ดึงความสนใจผมไป ผมพยายามวิ่งเข้าไปช่วยเธอ แต่...