บทร้อยหกสิบเก้า

"ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคุณไม่ยอมบอกว่าเราอยู่ที่ไหน รู้สึกเหมือนเราเดินกันมาเป็นชั่วโมงแล้วนะ" ฉันได้ยินซินหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขายังคงนำฉันไปยังที่ไหนก็ไม่รู้ ตาของฉันถูกปิดไว้ ทำให้ยากที่จะรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน

"ใจเย็นๆ ก่อน ที่รัก อีกอย่าง นี่เพิ่งสามนาทีเองนะตั้งแต่เราลงจากรถ"

ฉันพ่นลมอย่างขัดใจ "ใช...