220

ลูซี่

วันต่อมา หลังเลิกเรียนตามปกติ ฉันก็ไปเจอดุ๊ก ซาร่าห์ มิเชลล์ และเอมี่ที่หน้าวิทยาลัยมนุษย์ ฉันโบกมือให้พวกเขาเมื่อเข้าไปใกล้

"ขอบใจนะทุกคน"

"ด้วยความยินดีเสมอ" มิเชลล์พูดขณะจัดรองเท้าผ้าใบของเธอ "ฉันว่ามันเจ๋งดีนะที่เธออยากจะแข่ง"

ดุ๊กบิดขี้เกียจ "ฉันว่าการวิ่งตัวแทบเปลือยมันก็เป็นการเล้าโลมอ...