86

ลูซี่

“แต่---”

เขาเล็ดลอดเข้าไปในซอย แล้วฉันก็เห็นแสงวาบ จากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย รถแล่นผ่านซอยไป และมันก็ว่างเปล่า เขาคงใช้ประตูมิติของเขาหนีไปแน่ๆ ฉันเอนตัวพิงเบาะแล้วก้มมองถุง แต่ฉันก็หยุดยิ้มไม่ได้เลย ฉันรู้สึกอบอุ่นใจ

พอเราถึงตึก ฉันก็ตรงขึ้นห้องไป ทีน่าโผล่ออกมาจากประตูห้องพร้อมรอยยิ้ม...