บทที่ 509สหภาพของมาร์ตินและแพทริเซีย

ราวกับฟ้าได้ยินเสียงของเธอ สายฟ้าฟาดยาวผ่านท้องฟ้า ตามมาด้วยเสียงฟ้าร้องกึกก้อง ท้องฟ้าที่เคยสดใสกลับเต็มไปด้วยเมฆครึ้มในทันที ชั้นแล้วชั้นเล่าของเมฆดำทะมึนทับถมลงมาบนทุกสิ่งเบื้องล่าง

บรรยากาศที่หม่นหมองอยู่แล้วยิ่งหนักอึ้งขึ้นไปอีก

แอเรียลทนไม่ไหวแต่ต้องเตือนเธอ "แพทริเซีย ดูเหมือนฝนกำลังจะตกนะ!...