บทที่ 538 มาร์ตินก้าวเข้ามาช่วยแพทริเซีย

ความเจ็บปวดจากการล้มนั้นรุนแรงเกินไป แพทริเซียจึงล้มเลิกความพยายามที่จะลุกขึ้นและนอนอยู่ตรงนั้น มองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว แปลกพอดูที่เธอเริ่มนับดาว

"หนึ่ง สอง สาม... ห้าสิบ... หนึ่งร้อย..."

มาร์ติน ที่แอบอยู่ไม่ไกลนัก รู้สึกงุนงง

แพทริเซียยังคงนับต่อไป "ดาวเยอะจัง นับถึงไหนแล้วนะ"

ใ...