บทที่ 958 สีม่วงดูเหมือนเป็นคนอื่น

ฮันนาห์คอยชำเลืองมองกระจกมองหลังอยู่ตลอด พอมั่นใจว่าชาร์ลส์พาไวโอเล็ตออกไปแล้ว เธอก็ถอนหายใจโล่งอก เปิดประตูรถ แล้วก้าวออกมา

ฮันนาห์คิดในใจ 'โล่งอกไปที ขอบคุณพระเจ้าที่ไวโอเล็ตไม่เห็นฉัน ในสภาพจิตใจแบบนั้นของเธอ ใครจะรู้ว่าเธออาจจะทำอะไรบ้าๆ ออกมา ชาร์ลส์ไปแล้ว ฉันน่าจะกลับหอได้แล้วล่ะ! ไม่ได้กลับไ...