บทที่ 973 ชาร์ลส์สงสัยต่อไวโอเล็ต

เชอร์ลีย์คิดว่าไวโอเล็ตรู้สึกเสียใจจริงๆ จึงยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้ "เฮ้ ไม่เป็นไรแล้วนะ! ฉันไม่โทษเธอหรอก ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น"

ไวโอเล็ตเช็ดน้ำตา ลุกขึ้นยืนพร้อมก้มหน้า แล้วเดินไปหาคาร์เตอร์ ยังคงตัวสั่นจากการร้องไห้

"คุณพ่อคะ หนูขอโทษมากๆ! หนูดูแลเชอร์ลีย์ไม่ดีเลย พวกเราเดินไ...