บทที่ 12

เธอเป็นคนตัวเล็กนัก ราคามพูดกับฉัน ฉันยิ้ม ความรู้สึกมีชัยชนะลดทอนลงมากเพราะฉันสงบลงที่โต๊ะทำงานด้วยความขี้อายของเธอ เธอมองดูผ้าพันแผลของฉันและค่อยๆ แตะรอยเย็บ เธอกลัว แต่ก็อยากรู้อยากเห็น รู้สึกผิด ฉันอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่ฉันรู้ว่าตอนนี้มันคงออกมาผิดๆ

หรืออย่างน้อยสำหรับเธอ มันคงฟังดูแบบนั้น ฉัน...