บทที่ 50

หัวใจฉันเต้นรัว และทำได้แค่มองสิ่งที่เขาทำลงไป สิ่งเดียวที่ฉันทำได้คือวิ่งหนีจากหมาป่าหญิงคนนั้น และเขาก็ทำลายเธอโดยที่ไม่ต้องเปลี่ยนร่างด้วยซ้ำ ร่างของเธอไร้วิญญาณและเปรอะเปื้อนไปด้วยดิน ฉันไม่อาจละสายตาไปได้ ฉันค่อยๆ ถอยห่างจากอัลฟ่าทีละน้อย เพราะกลัวในสิ่งที่เขาทำลงไปอย่างง่ายดายโดยไม่ต้องคิด ฉัน...