บทที่ 51

ฉันนอนหลับอย่างสงบ แต่ความหวาดกลัวค่อยๆ คืบคลานลงมาตามแผ่นหลัง มันเกาะกุมฉันไว้ ทำให้ฉันอยากตื่น ฉันลืมตาขึ้นเห็นอัลฟ่ากำลังจ้องมองความมืดด้วยดวงตาสีเหลืองอำพัน เขามองฉันด้วยสีหน้าเป็นกังวล เป็นเวลาเช้ามืดมาก และฉันสงสัยว่าเขาหลับไปนานแค่ไหนก่อนที่จะตัดสินใจมาเฝ้าดูฉันแบบนั้น

เขาลูบผมฉันและพึมพำขอโ...