บทที่ 1639

อามานยังมองเธอด้วยรอยยิ้มบางๆ โคลอี้รู้สึกผิดเมื่อเห็นสีหน้าของเขา "อะไร มีอะไรหรือเปล่า?"

"เธอเข้าไปในห้องทำงานฉันอีกแล้วใช่ไหม?" อามานยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า

"ใช่... ใช่ค่ะ" โคลอี้ทำใจให้สงบเผชิญหน้ากับเขา "ตอนกลางวัน ฉันขอให้คนสนิทช่วยย้ายกระถางหยกเขียวไม่กี่ใบไปที่ห้องทำงานของคุณ มีอะไรหรือเปล่...