บทที่ 181

ขณะที่โคลอี่กำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยจิตใจที่ว่างเปล่า เสียงถอนหายใจของอมานดังขึ้นจากด้านหลังศีรษะเธอ "กินอิ่มหรือยัง"

"!"

หัวใจของโคลอี่แทบจะกระโดดออกมาจากลำคอ "ฉัน..."

เธอหันกลับไปมอง

อมานหลับตาอยู่

ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบอยู่ตรงหน้าเธอ บนหมอนใบเดียวกัน ในความมืดสลัว ขนตาของเขายาว จมูกตรงราวกับถูกแ...