บทที่ 1905

ในฐานะขุนนาง เขาไม่เคยเห็นใครอาเจียนในชีวิตมาก่อน ลาร่ารู้สึกว่าโคลอี้กำลังทรมานพวกเขาอย่างจงใจ และเงาในความคิดของเธอไม่อาจลืมเลือนได้ เธอขมวดคิ้วและพูดว่า "เธอทำแบบนี้เจตนา ให้จอยให้ยาเธอสักเม็ดแล้วคายของที่ย่อยไม่ได้ออกมาซะ"

โคลอี้หายใจเข้าออกสองสามครั้ง เงยหน้าขึ้นจากใบหน้าซีดขาว มุมปากของเธอขยั...