บทที่ 1929

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เธอส่ายหน้าและพูดว่า "...ไม่ พวกเราตกอยู่ในมือตำรวจ ตามหลักแล้ว เคนกับฉันก็ควรจะตายด้วย"

"ดีแล้วที่เธอไม่โกรธ ไม่อย่างนั้น ถ้าเธอมีปัญหากับการดำเนินงานขององค์กร คราวหน้าเธอจะเป็นคนที่หนานกงสั่งให้ฆ่า"

"...ฉันรู้"

ในที่สุด วอร์ตันก็เหลือบมองนกตัวเล็กในอ้อมแขนของเธอ ซึ่งเพิ่ง...