บทที่ 979

โคลอี้ส่ายหน้า ดวงตาของเธอเป็นประกาย และจู่ๆ เธอก็รู้สึกอยากร้องไห้

เธอจ้องมองหนานกงเยี่ยนด้วยดวงตาแดงก่ำ "ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น"

"คุณอยากถูกปิดบังความจริงงั้นเหรอ" หนานกงเยี่ยนถามเธอ

โคลอี้กัดฟันพูดว่า "...ใช่"

เธอขอเป็นคนที่มีความสุขรอให้อามานกลับมาดีกว่า

"น่าเบื่อ!" หนานกงเยี่ยนพูดเสียงเย็นชา...