บทที่ 36

เอ็มม่าไม่สามารถหยุดตัวเองจากอาการสั่นได้ ความสั่นสะท้านแล่นผ่านร่างกายเธอขณะที่นึกถึงมือเหนียวเหนอะหนะของมอริซที่ลูบคลำไปทั่วตัวเธอ เนื้อหนังที่ชุ่มเหงื่อและมันเยิ้มของเขาที่กดทับลงบนผิวของเธอ ลมหายใจเปรี้ยวอับชื้น กลิ่นเหม็นสาบจากผิวของเขา... ทั้งหมดนั้นห่อหุ้มเธอไว้จนเธออยากจะอาเจียน เขาช่างน่ารั...