บทที่ 46

เกรซไม่คาดคิดกับปฏิกิริยาของเขา นี่ไม่ใช่วิลคนเดิมที่เธอรู้จักเมื่อสามปีก่อน วิลคนนั้นเธอหมุนไปมาได้ตามใจ แต่เธอไม่รู้จักวิลคนนี้ ลูซี่ก้มหน้าพึมพำคำขอโทษแบบขอไปที

"เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ" วิลถาม "พวกเราไม่ได้ยินนะ"

ลูซี่เงยหน้ามองเอ็มม่า ดวงตาของเธอคมกริบเหมือนมีด แต่เธอรู้ว่าเธอแพ้สงครามครั้งนี้แล...