บทที่ 5

ล้อรถของผมเข้ามาเบรกในลานจอดรถของแพ็คเฮาส์ แล้วผมก็กระโดดออกมา ผมโกรธมาก อยากจะหาไอ้เวรนั่นแล้วฉีกมันเป็นชิ้นๆ ผมยังได้ยินเสียงดนตรีจากงานปาร์ตี้ดังอยู่ ปกติงานพวกนี้มักจะยาวไปจนถึงหลังพระอาทิตย์ขึ้น ปกติผมเป็นหนึ่งในคนสุดท้ายที่ยังยืนอยู่ได้ หรือถ้าผมอยู่บนเตียงก็คงไม่ได้นอนหลับหรอก

แต่คราวนี้ไม่เ...