บทที่ 13

แสงแดดลอดผ่านช่องเล็กๆ ของหน้าต่างที่มองเห็นได้ผ่านม่านสีเข้มในห้องของทอมมี่ และส่องเข้าตาฉันโดยตรง แต่ฉันก็ยิ้มเพราะนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์ที่ฉันไม่ตื่นขึ้นมาด้วยความกรีดร้องจากฝันร้าย ฉันหลับไปตลอดทั้งคืนและมันช่างสงบสุข! มันวิเศษมากจนฉันไม่รู้สึกว่าแสงแดดที่กำลังทำให้ตาฉันพร่ามัวเป็นปัญห...