#Chapter 180 — สุดท้าย ขอให้โชคดีนิดหน่อย

ฉันเดินวนไปรอบห้อง ใช้นิ้วไล่ไปตามชื่อหนังสือ บางเล่มใหม่เอี่ยมเงาวับ บางเล่มเก่าจนแทบอ่านตัวอักษรบนสันหนังสือไม่ออกแล้ว ฉันหยุดที่เล่มหนึ่งซึ่งตัวอักษรสีทองเกือบลบเลือนไปหมด แล้วดึงมันออกมาเพื่อจะได้เห็นชัดๆ ว่ามันคือหนังสืออะไร

เมื่อฉันหยิบหนังสือเล่มนั้น ชั้นหนังสือทั้งชั้นก็เลื่อนออกและหมุนเผย...