#Chapter 197 — ช่วงเวลาที่สิ้นหวัง

มุมมองของเฮเลน

พรานป่าของฉันพาฉันออกจากห้องและเดินตามระเบียงทางเดิน หยุดที่ช่องเปิดบนเพดาน เขาดึงมันลงมา บันไดก็ยืดออกนำไปสู่ห้องใต้หลังคา ฉันเดินตามเขาขึ้นไปอย่างว่าง่าย และพบจูเลียนน์กำลังร้องไห้เบาๆ อยู่บนเตียงที่มุมห้อง

พรานป่าพูดความจริง ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีอะไรนอกจากแผ่นไม้ดิบบนพื้น ผนัง และ...