บทที่ 40: ให้อภัยฉัน

เส้นผมสีน้ำตาลแดงเข้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีดำเกือบสนิทใต้สายน้ำ ขณะที่คราบสกปรกจากคุกใต้ดินค่อยๆ ถูกชะล้างเผยให้เห็นผิวสีมะกอกงดงามพร้อมรอยสักผีเสื้อตามแนวซี่โครงด้านขวา

"คุณช่วยได้ไหมคะ" เสียงหวานขี้อายของเธอพูดกับฉัน มือถือฟองน้ำชุ่มไปด้วยสบู่กลิ่นวานิลลาสีงาช้างของฉัน เหนือนิ้วเรียวสวยของเธอ

ฉันเล...