บท 164

"อ้า! ไม่นะ!" เมื่อได้ยินเสียงปืน เสี่ยวเฟิงหลิงและชินจื่อหานร้องออกมาพร้อมกันด้วยความเจ็บปวด ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ ในชั่วขณะนั้น พวกเธอรู้สึกเหมือนหัวใจบีบรัด

"ตายซะ! ฮ่าๆๆ ตายซะ!" หูเจี้ยนเว่ยใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความคลั่ง ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

ไม่เพียงแค่หูเจี้ยนเว่ย แต่ลูกน้องสองคนที่เหลืออยู่เบื้องหล...