บท 173

ปานเสี่ยวฟางคุกเข่าโน้มตัวไปข้างหน้า สะโพกเชิดสูง เอวส่ายไหวตามจังหวะการขยับของเฉินลิ่ว ร่างของเธอสั่นระริก ศีรษะส่ายไปมา ปล่อยเสียงครางอย่างไร้ยับยั้ง

ความสุขสมนี้ช่างเหนือกว่าการถูกลวนลามหรือแม้แต่การช่วยตัวเอง เธอหมกมุ่น จมดิ่ง อยากตายคาความฝันนี้โดยไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีก น่าเสียดายที่นี่ไม่ใช่ความ...