บท 257

วังชิงชิงที่อ่อนระโหยโรยแรงจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงเหลือถูกอุ้มขึ้นมา ถูกประกบระหว่างชายสองคนราวกับเป็นไส้ขนมคุกกี้ เสียง "ปลั๊บ" ดังขึ้นเมื่อช่องทางทั้งสองที่เต็มไปด้วยน้ำขาวขุ่นกลืนกินสิ่งใหม่อย่างตะกละตะกลาม

ไม่รู้ว่าได้รับสิ่งนั้นมากี่ครั้ง ไม่รู้ว่าเปลี่ยนท่ากี่ท่า วังชิงชิงได้แต่ครางด้วยสัญชาตญาณ ...