บท 275

วังเซิงอยากจะเช็ดน้ำตาให้วังชิงชิง แต่เธอสะบัดมือปัดออก เสียงสะอื้นเงียบๆ กลายเป็นเสียงร่ำไห้โฮ วังเซิงทั้งปลอบทั้งเกลี้ยกล่อม แถมยังตบหน้าตัวเองไม่ยั้ง บอกว่าผิดทั้งหมดเป็นความผิดของอาเอง พูดดีพูดร้ายอยู่นานกว่าจะปลอบให้วังชิงชิงหยุดร้องไห้ได้

เหตุการณ์ครั้งนี้กลายเป็นรอยร้าวระหว่างพ่อลูก วังชิงชิ...