บท 322

วางเอาไว้ส่งพี่ปีสี่กลับไปแล้ว หวังชิงชิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ร่างกายผ่อนคลายลงมาก แต่พอร่างกายคลายลง ช่องทางด้านล่างก็เผยอเล็กน้อย น้ำสีขาวอุ่นๆ ที่ซ่อนอยู่ในถ้ำท่ามกลางดอกท้อก็ไหลออกมา เลื่อนลงมาถึงโคนขาของหวังชิงชิง เธอสะดุ้งทันที รีบหนีบขาให้แน่น เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำนมที่อาได้ปล่อยไว้ข้างใน...