บท 353

หวังเซิงพาหวังชิงชิงที่ร้องไห้จนตาบวมแดงมาที่ห้องอาหาร เถ้าแก่หลิวก็มาพร้อมใบหน้าที่มีรอยช้ำเขียว สีหน้าเรียบเฉย ยกบะหมี่ร้อนๆ สองชามมาวางบนโต๊ะ

"กินเถอะ" แม้น้ำเสียงจะไม่ค่อยดี แต่เถ้าแก่หลิวก็เลื่อนชามที่มีไข่ลวกครึ่งสุกครึ่งดิบไปตรงหน้าหวังชิงชิง

หวังชิงชิงที่คิดว่าตัวเองร้องไห้จนน้ำตาแห้งแล้ว ...