บท 415

ลุงหลิวอ่อนแรง หลังจากความตื่นเต้นอย่างที่สุดก็เหลือแต่ความเหนื่อยล้า เสี่ยวเสวียค่อยๆ รับของเล่นจากมือเขาไป แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเปลี่ยนชุดนอนตัวใหม่ พูดเสียงอ่อนโยนว่า "ลุงคะ หนูไม่พยุงลุงแล้วนะ เดี๋ยวหวังเหวยเห็นจะอธิบายลำบาก"

"อืม"

หลังจากเสี่ยวเสวียออกไป ลุงหลิวนั่งอยู่กว่าสิบนาทีกว่าจะฝืนกล...