บท 426

เสี่ยวเสวียยิ้มอย่างภูมิใจ พูดว่า "สายไปแล้ว ลุงเองที่ยอมแพ้ พูดคำไหนคำนั้น จะมาเปลี่ยนใจได้ยังไง"

"โอ้ คราวหน้าฉันจะคิดก่อนพูด"

"ฮ่าๆ รู้ฝีมือนายแล้ว ต่อไปไม่เล่นกับนายแล้ว" เสี่ยวเสวียเก็บมือถือแล้วทิ้งตัวคว่ำลงบนโซฟา พูดว่า "วันนี้อารมณ์ดี จะให้เซอร์ไพรส์"

"เซ...เซอร์ไพรส์อะไร"

"ฉันเดินช้อปปิ้งที...