บท 226

เฉินเฟิงนั่งอยู่ก้นเหวคิดถึงติ่งอี๋ ในขณะที่ติ่งอี๋ก็คิดถึงเฉินเฟิงและเจ้าอิ่งเช่นกัน

"เสือดาวแถวนี้ช่างอ้วนจริงๆ เนื้อหอมอร่อย แถมยังเปี่ยมด้วยพลังชีวิต นับเป็นอาหารเลิศรสของโลกมนุษย์! ไม่รู้ว่าน้องชายของข้ากับอิ่งเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง พวกเขาจะได้กินของอร่อยแบบนี้บ้างหรือเปล่านะ?" ติ่งอี๋พึมพำในใจ...