บท 246

จางฮุยไม่รีบร้อน ค่อยๆ ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า มือทั้งสองล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์พลางพูดว่า "ลูกรัก เห็นทีเจ้าคงไม่ได้สืบทอดจรรยาบรรณทางการแพทย์จากข้าเลยสินะ ในฐานะแพทย์ ข้าอยากถามเจ้าว่าอะไรคือการช่วยชีวิตคนที่แท้จริง"

"อย่ามาพล่ามเหลวไหลให้กูฟัง ยังไงกูก็ช่วยคนได้ก่อนมึง ดูคนที่มึงช่วยสิ...