บท 29

"โมโหจริงๆ โมโหจริงๆ ต้องเป็นฝีมือมันแน่ๆ ต้องเป็นฝีมือมันแน่ๆ"

ในคฤหาสน์หลังใหญ่ เกาเล่ยกำลังขว้างปาทุกสิ่งที่อยู่ในระยะมือด้วยความโกรธเกรี้ยว ส่วนบรรดาคนรับใช้ต่างถอยห่างออกไปไกล มองเจ้านายหนุ่มคลุ้มคลั่งด้วยสายตาหวาดกลัว

"ฉันจะฆ่ามันให้ได้!"

ผ่านไปสักพัก เกาเล่ยค่อยๆ สงบลง แต่ความสงบภายนอกไม่ไ...