บท 468

ซาอี้ได้ยินคำพูดนั้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว เขาถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยไม่รู้ตัว ขมวดคิ้วแน่น จ้องมองจางฮุยแล้วอุทานออกมา "เอ็ง... เอ็งรู้ได้ยังไง?"

จางฮุยยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พูดว่า "ซาอี้ ถ้าจะโทษก็โทษตัวเองที่ไม่รู้ว่าฉันร้าย...