บท 491

เดินออกไปอย่างฉุนเฉียว ไม่ยอมรักษาโรค หน้าเก่าของหลี่ซานแดงก่ำ พูดว่า "หรงหรง เธออย่าคิดมาก ตอนนั้นลุงก็ใจร้อนไป เดี๋ยวจะไปดูอาการแม่ให้เธอเอง"

สีหน้าของสวี่หรงหรงอ่อนโยนขึ้น เธอตอบรับเบาๆ อย่างขี้อาย แล้วเดินตามหลี่ซานออกจากห้องไป

เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินจากไป จ้าวย่าที่นั่งอยู่ในห้องโถงรู้สึกสงสัย...