บท 725

ลี่เสวียเหมยยืนขาเดียวอย่างไม่มั่นคง จำเป็นต้องใช้แขนทั้งสองข้างกอดลี่ซานเฉิงแน่นๆ

"โอ๊ยๆ เบาหน่อยสิ แค่ไม่ได้เจอกันสองวัน ทำไมเธอดูดุดันขนาดนี้ล่ะ"

"ป้าที่รัก ผมคิดถึงป้าจะแย่แล้ว ให้ผมหน่อย ให้ผมเถอะ"

ลี่ซานเฉิงปลอบประโลมลี่เสวียเหมยด้วยคำพูดไปพลาง ขยับสะโพกอย่างบ้าคลั่งไปพลาง ไม่ใช่เพราะเขาใจร...