บท 1111

"ลูกเอ๋ย ไว้ชีวิตข้าด้วย ไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด ในอดีตข้าก็เคยช่วยชีวิตเจ้าจากเงื้อมมือราชวงศ์มาแล้วนะ!"

คนแก่คนนี้ไม่มีท่าทางหยิ่งยโสเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว ไม่มีความเฉยชาเหมือนตอนที่เขาควบคุมชีวิตและความตายของข้า ตอนนี้สภาพอเนจอนาถของเขาดูเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง

แต่เสียงร้องครวญครางอันน่าสังเวชของเขาไม่ได...