บท 112

นี่เป็นการป้องกันไม่ให้ฝนที่ตกหนักกระหน่ำลงบนศีรษะโดยตรง ทำให้ลืมตาไม่ขึ้น

หลังจากเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว ผมไม่ได้แสดงความกังวลในใจออกมา กลับโบกมือให้พวกผู้หญิงพร้อมรอยยิ้ม เป็นเชิงบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แล้วจึงหันหลังเดินฝ่าสายฝนที่กำลังกระหน่ำอยู่นอกถ้ำ

ฝน... ตกหนักจริงๆ หนักมากๆ

แม้ว่าผมจะ...