บท 13

ผ้าบางเฉียบที่คลุมร่างของเธอเพียงแค่ปกปิดประตูลับอันแสนเร้นลับ ภาพเลือนรางนั้นส่ายไหวไปมาในสายตาของผม

ปากและลิ้นของผมแห้งผาก ผมกลืนน้ำลายลงคอ ความรู้สึกบ้าคลั่งในใจพลันพุ่งทะยานถึงขีดสุด

ในขณะนั้น เสี่ยวชิง กับใบหน้าอันงดงามเย้ายวนใจ ยิ้มให้ผมอย่างมีเสน่ห์

พร้อมกับกลิ่นหอมของดอกมะลิที่โชยมาปะทะจม...