บท 158

เธอมุดเข้ามาในผ้าห่มของฉันทันที เราสองคนกอดกันอย่างตื่นเต้น

ในช่วงเวลานั้น สมองฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มีเพียงกลิ่นหอมหวานราวกับน้ำผึ้งของอีฟ

ลมหายใจของเราทั้งคู่กดข่ม แต่กลับร้อนแรงและเร่าร้อน

"เราออกไปข้างนอกกันเถอะ ที่นี่ไม่ค่อยสะดวก"

ฉันมองดวงตาสีฟ้าของอีฟที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม ใบหน้าที่ชวนหลงใหล แ...