บท 1598

แต่ในตอนนั้นผมไม่มีเวลาคิดอะไรมาก ได้แต่รีบว่ายน้ำไปหาไฟหวัง

เขากำลังพองแก้ม ขมวดคิ้วแน่น ชี้ไปที่ขาของตัวเอง ผมเข้าใจทันทีว่าเขากำลังบอกว่าขาของเขาเป็นตะคริว

ผมพยักหน้าให้เขา โอบแขนเขาไว้ และว่ายขึ้นมาถึงผิวน้ำได้ทันก่อนที่ออกซิเจนจะหมด

"ฮึ่ก..."

ไฟหวังสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่เขียวคล้ำค่อยๆ ก...