บท 1621

อู๋หยางเย่กับหลี่ซินก็ออกมาแล้ว

"มี มีผีนะ!"

ใบหน้าเล็กๆ ผิวเนียนของอู๋หยางเย่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ทั้งตัวสั่นระริก เธอกอดแขนของหลี่ซินแน่น ราวกับว่าการทำเช่นนั้นจะทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยได้บ้าง

แต่หลี่ซินเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน

ปกติแล้วผมคงคิดว่าพวกเธอตื่นตูมเกินเหตุ คงเป็นเพราะตาฝาดไปเอง แต่พอ...