บท 1626

แต่สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดคือ นิ้วมือฉันเพิ่งแตะกะโหลกศีรษะ เว่ยหางก็พลันเหมือนแมวที่ขนลุกชัน คว้ากะโหลกเข้าอุ้มไว้อย่างบ้าคลั่ง ตอนนั้นเองฉันถึงสังเกตเห็นว่าแขนทั้งสองข้างที่เพิ่งต่อกลับมาไม่นาน กลับเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วราวกับไม่เคยบาดเจ็บมาก่อน!

"ของ...ของฉัน...ของฉัน!"

เว่ยหางกอดกะโหลกแน่น จ้องฉั...