บท 1632

หลังจากนั้นผมก็สังเกตเห็นว่า ตอนนี้ผมอยู่บนไหล่เขา และห่างจากด้านหลังไม่ถึงครึ่งเมตรก็เป็นหน้าผาสูงชัน!

เกือบเท่านั้นเอง ผมกับอู๋หยางเย่ก็จะถูกหิมะถล่มพัดลงไปที่ก้นหน้าผา!

แต่สุดท้ายก็ยังขาดไปนิดหน่อย!

ความตื่นเต้นในใจยังไม่ทันจางหาย ผมก็นึกถึงหัวหน้าทีมกับคนอื่นๆ พอคิดว่าพวกเขาอาจจะตกลงไปที่หน้าผาแ...