บท 1661

แม้แต่การหายใจเรายังไม่กล้าส่งเสียงดัง

"ฟู้ว..."

มันมาแล้ว!

ในวินาทีที่ได้ยินเสียงลม ขนทั่วร่างของผมลุกชัน ขณะที่ระวังตัวมองหาเส้นทางของเสียงลม ผมก็ปกป้องโอหยางเย่ไว้

โอหยางเย่ดูเหมือนจะรู้สึกถึงความผิดปกติเช่นกัน เธอซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของผมโดยไม่พูดอะไรสักคำ

เสียงลมหายไปอย่างรวดเร็ว แต่พร้อมกั...