บท 1670

ผมมองดูแล้วก็แน่ใจว่าร่างที่ใหญ่ที่สุดนั่นคือผมเอง

แต่ผมก็นึกขึ้นได้ทันใดว่า อู๋หยางเย่ นางคนนั้น ยังอยู่ที่ริมบ่อน้ำตรงทางเข้าที่พวกเรามากัน ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

คิดถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา

เพราะผมไม่รู้ว่าตัวเองหมดสติไปนานแค่ไหน หนึ่งวัน หรือว่าหนึ่งอาทิตย์?

ถ้าหากผมหมดสติไปนานล่ะก็...